طرح پژوهش و تفحص مجلس در باره فروش فیلترشکن ها می تواند روشن کند سود فراوان این کاسبی به جیب چه کسانی می رود؟
اچ پی: تصویب طرح مطالعه و تفحص درباره ی فیلترشکن فروش ها در نگاه اول یک اقدام نظارتی مهم به نظر می آید. به دیگر سخن، مسأله فقط فیلترینگ و فیلترشکن نیست، بلکه مسأله، معماری فقدان برابری در دسترسی به اینترنت، اقتصاد نامشخص پیرامون آن و هزینه ای است که از جیب مردم پرداخت می شود.
به گزارش اچ پی به نقل از خبر آنلاین روزنامه ایران نوشت: به این دلیل، اگر مجلس شورای اسلامی می خواهد واقعا به ریشه های این مسأله برسد، این پژوهش و تفحص باید سه محور اصلی را شفاف و بی ملاحظه روشن کند.
نخست؛ موضوع دسترسی های آزاد و بدون فیلتر کاربران ایرانی به اینترنت است، دسترسی هایی که در دولت های گذشته و به شکل انتخابی میان افراد و نهادهای مختلف توزیع شد. این مسأله، سال ها در جامعه بعنوان «رانت دسترسی» شناخته می شد، اما هیچ وقت مشخص نشد این امتیازها چه طور و بر مبنای چه معیارهایی اختصاص یافته اند. چه کسی تصمیم گیر غائی بوده و چه تعداد از افراد یا سکوها چنین امتیازی داشته اند؟ چرا این دسترسی ها قابل ردگیری نبوده است؟ هیچ حکمرانی در فضای مجازی، حتی با بهترین زیرساخت، در مقابل مسأله دسترسی خاص برخی به اینترنت بدون فیلتر دوام نمی آورد. شفافیت در همین نقطه، گام نخست اصلاح است.
دوم؛ اقتصاد فیلترشکن هاست؛ بازاری که دیگر نمی توان آنرا فقط زیرزمینی دانست. این بازار یک اقتصاد کامل است؛ با شبکه ارزش، بازیگران پنهان و جریان های مالی بزرگ. برآوردها از گردش مالی تا ۱۰ هزار میلیارد تومانی سخن می گویند. در عمل، بخشی از سود این بازار به برخی لایه های زیرساخت می رسد؛ از مراکز داده تا ارایه دهندگان پهنای باند، شبکه و خدمات ابری.
پرسش این است: سود واقعی از کجا تولید می شود؟ چه شرکت ها یا اشخاصی در این چرخه ذی سود اند؟ و چه طور سیاستهای محدودکننده، ناخواسته موجب رشد همان بازاری شده اند که قرار بود با آن مقابله شود؟ بدون شفاف سازی این لایه پنهان، رویارویی با فیلترشکن ها بیشتر به مبارزه با سایه ها شبیه است تا مواجهه با واقعیت.
سوم؛ هزینه زیادی است که مردم می پردازند. میلیونها کاربر ناچارند ماهانه تا 300 هزار تومان برای دسترسی به پلت فرم هایی هزینه کنند که در بیشتر کشورها بدون واسطه و بی هزینه اند. این رقم، یعنی تا سه برابر میانگین هزینه کرد خانوار ایرانی برای اینترنت. در کنار این مبالغ، ضمانت امنیت، کیفیت یا حفظ حریم خصوصی نیز وجود ندارد.
اساساً با بازار غیررسمی مواجه هستیم که کاربر برای وصل شدن باید هزینه بپردازد، امنیت دستگاهش را از دست بدهد و داده های شخصی اش را در اختیار مسیرهایی قرار بدهد که نه قابل اعتمادند و نه قابل پیگیری. این یعنی مردم متحمل هزینه ساختاری مضاعف می شوند؛ هزینه تصمیم هایی که خارج از دسترس و اختیار آنان گرفته شده است. اگر مقرر است این پژوهش و تفحص نتیجه ای واقعی داشته باشد، باید این سه محور را روشن سازد: سازوکار دسترسی های ویژه، اقتصاد فیلترشکن ها و هزینه تحمیل شده به سبد مصرف دیجیتال کاربران. در این صورت میتوان از بازسازی اعتماد و تشکیل نظم جدید حکمرانی دیجیتال سخن گفت. در غیر این صورت، مسایل در سطح گزارش های تکراری متوقف خواهد ماند.
به اجمال، در کنار این مبالغ، ضمانت امنیت، کیفیت یا حفظ حریم خصوصی نیز وجود ندارد. اساساً با بازار غیررسمی مواجه هستیم که کاربر برای وصل شدن باید هزینه بپردازد، امنیت دستگاهش را از دست بدهد و داده های شخصی اش را در اختیار مسیرهایی قرار بدهد که نه قابل اعتمادند و نه قابل پیگیری.
منبع: اچ پی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب